Kamperen kan écht op elke manier die jij wil. Ik heb al op verschillende droomplekken mogen kamperen en ik deel ze graag. Zodat jij misschien geïnspireerd raakt om ook eens te gaan! De droomplek in dit artikel is warm, mysterieus, stoffig en een beetje spannend: ik ging kamperen in de woestijn, midden in de Sahara.
Once upon a time…ging ik kamperen in de woestijn
Er was eens een tijd dat ik de hele wereld over reisde. Het was in het pre-kinderen tijdperk en ik was overal voor in. In 2005 deed ik mee aan de Touareg Trail. Dat is een rally met alleen 2CV’s (aka ‘lelijke’ Eenden) en de route loopt vanaf Brussel naar Benin (West Afrika). Onderweg moet je jezelf en de auto zien te redden. Om het nóg leuker te maken kozen we als eerste voor een ‘girls only’ team: ik en mijn collega Jantien besloten samen in de Eend te kruipen, op naar een once in a lifetime, bucketlist avontuur.
Route
De route begon dus in Brussel en liep door Europa tot in Genua. Daar gingen we met 20 2CV’s op de boot naar Tunesië. Vanaf daar doorkruisten we Tunesië, reden dwars door de Algerijnse Sahara, gingen de grens weer over bij Niger en eindigden aan het strand van Benin. Dat betekent dat onze auto tegen van alles bestand moest zijn. In Algerije zijn bijvoorbeeld voor een groot gedeelte geen of zeer slechte wegen (geloof me, liever géén weg dan een hele slechte!). We hebben dan ook zelf van alles gesleuteld.
Campinggear bij het kamperen in de woestijn
In een Eend is de laadruimte beperkt, naast de brandstof- en watertanks die ook mee moesten. Onze ervaring met kamperen in de woestijn was daarom echt ‘bamping’: back to basic. We hadden een 2 secondentent van Quechua, allebei een slaapmatje en een slaapzak. Dat was het. En: het was prima. De 2 secondentent heeft hitte, storm en zand overleefd en ik gebruik hem nu nog steeds 🙂 Aanrader. Het inklappen is nu natuurlijk een eitje!
Eten deden we in het kamp, of uit blikjes. Of in een restaurantje langs de weg, als we durfden. Er was meestal geen douche, dus we hadden veel babydoekjes en zo mee. Een water- en stofdichte zak van Ortlieb bleek ook een slimme gadget. En dan natuurlijk boxen met autospullen om zelf dingen te repareren. 2 opvouwbare stoeltjes waren ook handig. Het was niet veel en misschien is het wel juist daarom zo’n enorm gevoel van vrijheid.
Kamperen in Afrika
In Afrika gaat álles anders, zo ook kamperen. In Tunesië zijn campings, vaak heel basic, maar er zijn aangegeven plaatsen en ook enig sanitair. Algerije is over het algemeen gewoon niet gericht op toeristen en daar kampeerden we midden in de woestijn.
Ook in Niger kampeerden we op open plekken en daar kwamen de bewoners er gezellig bij. De kinderen zijn zo lief en nieuwsgierig wat die malle mensen met hun rare auto en tentje nou komen doen 🙂 Die snoetjes vergeet ik nooit denk ik.
In Benin valt vaker regen. Dat maakt het tot een heel groen land, en Benin is relatief rijk. Er zijn goede wegen en ook her en der wel campings, en het grote eindfeest hebben we gevierd aan de kust in hutjes.
Kamperen in Afrika betekent veel zand en veel stof. Dat is in het begin best lastig, omdat je je comfortzone achter je laat. Vaak kun je niet douchen en overdag moet je ook nog hard werken om je auto rijdende te houden. Werkelijk alles is stoffig en daar moet je je vroeg of laat aan overgeven. Het is een state of mind die heel verhelderend werkt.
Hoe voelt de Sahara?
De Sahara is pure magie. De stilte, de sterren in de nacht, het ruizen van het zand, zo ver van de bewoonde wereld en zo vrij….en de zonsopkomsten zijn magisch. Ritsje van de tent open en vanuit je warme slaapzak de natuur aanschouwen.
Bij het kamperen in de woestijn is er uiteraard veel zand, maar niet alleen maar los, rul zand. Vaak is het hard en liggen er veel stenen doorheen. Er zijn prachtige zandheuvels en de wind heeft er vrij spel. Het is er onvoorstelbaar warm, maar wel een heel droge hitte en dus heel anders als in Nederland. De nachten zijn er koud!
Onderweg kom je de Touaregs tegen, reizende groepen mensen. Mooie mensen. Ook zijn er uiteraard de kuddes dromedarissen. Levend, pas dood of al vergaan tot botten.
Reizen door de woestijn
We hebben hard moeten werken in de Sahara. Auto’s gaan er stuk of zitten vast in het zand. Er is geen ANWB en je moet het samen weer zien te fixen. En als dat dus samen lukt, geeft dat een vertrouwen, vrijheid en kijk op de wereld waar je jaren profijt van hebt. Zelfs nu, jaren later, weet ik situaties nog exact en vertrouw ik bij lastige tegenslagen vaak op mijn eigen kunnen. Klinkt misschien wat vaag?
Ik wil ook kamperen in de woestijn!
Ok, doen! Ik raad je aan om wel met een team te gaan. Wij hadden een begeleidersteam dat in geval van nood kon komen en ’s nachts overnachtten we als groep en dat is wel zo veilig. Algerije is onstabiel en inmiddels kom je er bijna niet meer in. Tunesië is prachtig (buiten de geijkte badplaatsen) en Niger en Benin zijn bijzonder….dus als je kunt: ga! Het is back to basic kamperen en leven en wat mij betreft echt een bucketlist ervaring!
